راح اسيبك
راح اسيبك فى الخطر
فى الظلام ويا المطر
من كلامك من خصامك
م العتاب قلبى انفطر
ده حلم وبعيد المنال
ولا حتى على فكرى خطر
حازلت اصبر ع العناد
وسهرت احلم بالوداد
وعيونى تعبت م السهاد
الغدر دمر كل شئ
حتى انتهى بيننا الطريق
كنتى محيط امواجه عاليه
وقلبى كان هو الغريق
عيشى هنا باقى الزمن
وهتدفعى كل التمن
وتطفى بايديكى الحريق
ولو فى مره الشوق يجيبك
وتعرفى مين كان حبيبك
ساعتها اجى انقذك
ولاعمرى فى الاخطار اسيبك
شعر احمد اسماعيل / شاعر العرب
